Ada dua alternatif untuk cari dan garap seorang playwright, pertama kita cari dalam kalangan penggiat teater itu sendiri, tetapi ini walau bagaimana pun susah sebab selain daripada buat skrip baru, kita (sebagai director/theatre maker) juga boleh ambil skrip sedia ada atau buat adaptasi, atau jika betul kita mahu cipta werk baru, kita boleh devise dari kosong dengan kawan-kawan. Kewujudan seorang playwright tak diperlukan dalam sistem pembuatan teater-teater sebegini. Jadi ini memerlukan pencarian kita ini keluar dari kerangka penggiat teater dan kembali ke penggiat sastera, yang sebenarnya susah juga, sebab biasanya penulis akan cenderung tulis novel, puisi dan cerpen, tapi bukan play. Untuk tulis dan terbitkan play ialah benda paling asing dalam kegiatan sastera masa kini. Ini barangkali sebab skrip teater telah dianggap seperti skrip filem di mana ia jadi blueprint kepada bentuk akhir iaitu pementasan teater itu sendiri. Maka skrip itu tak lebih dari satu proses. Ini walau bagaimanapun salah, sebab skrip teater sebenarnya lebih akrab dengan puisi, dan apabila ia ambil bentuk teks dan secara bertulis, ia telah temui mediumnya iaitu bahasa.
Ridhwan Saidi